ชินอิจิคลั่งไคล้เชอร์ล็อกโฮมส์ เห็นเป็นไอดอล ตามพ่ออย่างมาก แทบจะรอบรู้หมดทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นรายละเอียดคดีต่างๆ ในนวนิยาย หรือชนิดของไวโอลินที่โฮมส์ชอบเล่น

เขารับอิทธิพลอย่างสูงจากทั้งบิดาและมารดา เป็นต้นว่า ความสามารถด้านการวิเคราะห์จากพ่อ และความมั่นใจและความกล้าแสดงออกจากแม่[19]

พ่อแม่ไปอยู่ที่ ลอสแอนเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกา ส่วนตนอยู่ที่ ประเทศญี่ปุ่น คนเดียวตั้งแต่อายุ 14 ปี เพราะได้รับอิทธิพลมาจากพ่อที่เป็นนักเขียนนิยายสืบสวน ทำให้มีบทบาทในฐานะนักสืบ ม.ปลาย จึงมีความเฉลียวฉลาด ไหวพริบรวดเร็ว ช่างสังเกต (และแม้จะเป็นรอยขีดข่วนเล็กๆ รอบตัวศพก็ให้ความสนใจ) มีความมั่นใจในตนเองสูง และด้วยความที่ขี้เก๊ก ชอบพูดด้วยคำพูดคมคาย ทำให้เขาเนื้อหอมมาก มีสาวๆ มาคลั่งไคล้มากมาย

มีทักษะพิเศษหลายอย่าง แต่ตนต้องการฝึกเพื่อเป็นทักษะของนักสืบเท่านั้น เช่น เล่นฟุตบอล ขับเฮลิคอปเตอร์ ขับเครื่องบิน ขับรถ ขับเรือ ยิงปืน (ทั้งหมดนี้ พ่อเป็นคนฝึกสอนให้ที่ ฮาวาย) มี Perfect Pitch ทางด้านฟังเสียงดนตรีโดยเฉพาะไวโอลิน แต่เล่นดนตรีกับร้องเพลงได้ห่วยแตก

หลังกลายเป็นเด็ก ทักษะทางกายภาพจึงลดลง แต่สติปัญญายังเหมือนเดิม แต่การไปพัวพันเข้ากับคดีต่างๆ เพี่อสืบคดี มักมีอุปสรรคต่าง ๆ เพราะเห็นว่าเป็นเด็ก ตำรวจหรือไม่ก็ผู้ใหญ่มักไล่ออกไปจากที่เกิดเหตุ ด้วยความช่วยเหลือจาก ดร.อากาสะ ฮิโรชิ เขาได้ประดิษฐ์สิ่งของต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อการสืบสวนและคลี่คลายคดี เช่น หูกระต่ายเปลี่ยนเสียง นาฬิกายิงยาสลบ เป็นต้น

หลังไขคดีจับคนร้ายได้ทุกครั้ง แต่มีบางครั้งที่เผลอทำคนร้ายคิดฆ่าตัวตาย แต่ตนก็หาทางห้ามไว้ทัน เพราะมีอดีตฝังใจ หลังเหตุการณ์คดีฆาตกรรมเปียโนโซนาต้าแสงจันทร์ที่ตนเผลอปล่อยให้อาโซ เซย์จิฆ่าตัวตาย จึงมักเคยพูดเสมอว่า "นักสืบที่ต้อนให้คนร้ายฆ่าตัวตายก็ไม่ต่างอะไรกับฆาตกรเลย" จึงจะคลี่คลายคดีแบบเอาผิดคนร้ายจนหมดกำลังใจให้เข้าใจถึงสิ่งที่ทำลงไปเท่านั้น

เมื่อเวลาผ่านไป ตำรวจ หรือ เอฟบีไอ และ สันติบาลตำรวจ ต่างเปิดโอกาสให้เขาอยู่ในที่เกิดเหตุหรือแม้แต่การสืบสวน เพราะมักจะเป็นกุญแจสำคัญในการไขคดีใหญ่ต่างๆ